Dat wij zijn gevallen voor de Antillen, moge duidelijk zijn. Bonaire of Curaçao is ons om het even. Waar Bonaire wat meer de mogelijkheid geeft om compleet te onthaasten, heeft Curaçao een wat meer verschillend aanbod voor wat betreft vertier op het eiland. De flora en fauna van beide eilanden verschilt wel. Zo lopen er namelijk flink wat ezels los op Bonaire, iets wat je op Curaçao niet zo snel tegen zult komen.
In de 17e eeuw mocht Bonaire de ezels verwelkomen. De Spanjaarden namen deze mee als lastdieren. Zoals we ook in deze tijd zien, vervangt men al gauw iets als het simpeler, goedkoper of beter kan. Zo ook met de ezels. Toen er gebruik gemaakt kon worden van karren om spullen mee te vervoeren, werden de ezels simpelweg achter gelaten. Hoewel de omstandigheden voor de ezels op Bonaire niet ideaal zijn, leven zij nog steeds op het eiland. Doordat het landschap dor is, hebben veel ezels het moeilijk. Hoeveel ezels er nog precies wild op het eiland leven, is lastig te zeggen. Wat wel vaststaat is dat niet iedereen de ezels kan waarderen. Ze gaan op zoek naar eten in tuinen van eilandbewoners en kunnen gevaar op de weg veroorzaken.
De Donkey Sanctuary is in 1993 opgericht door twee Nederlanders. Zij vangen zieke en gewonde ezels op en castreren mannelijke ezels, zodat de populatie beheersbaar wordt. Op het eiland verschillen de meningen over deze aanpak. Een deel van de mensen vindt wat het Nederlandse echtpaar doet een goede ontwikkeling, het andere deel van de mensen daarentegen vindt dat de ezels van Bonaire zijn. En dan is dit uiteraard heel zwart/wit neergezet. In realiteit zijn er ongetwijfeld mensen met een mening ertussen of geen mening. De populatie van de ezel heeft de afgelopen jaren flink gefluctueerd. Hierdoor zijn ernstige vermoedens van inteelt. Met het opvangen van de ezels en het tevens castreren van de hengsten, probeert de Donkey Sanctuary de inteelt tegen te gaan en de populatie te beheersen.
Dan over de mogelijkheden bij de Donkey Sanctuary zelf. Zodra je het terrein opkomt, zie je een klein winkeltje. Daar kun je een ticket kopen. Voor $9 per volwassene en $4,50 (prijzen 2020), kun je het terrein op. Er is ook mogelijkheid om een baal hooi of zak wortels te kopen om onderweg de ezels te voeren. Je kunt kiezen voor een wandeling over het park of een rit met fiets of auto.
Eerlijk? De eerste keer wisten wij niet wat ons overkwam. Al zodra we de slagbomen door gingen, kwamen de eerste ezels met tientallen tegelijk op ons aflopen. Die wisten: ‘Deze mensen hebben iets lekkers bij’. Je kunt je voorstellen dat dit in het begin wat overweldigend is en dat wij gauw het raam weer dicht hebben gedaan. Echter werden wij toch ook nieuwsgierig. Deze beesten lustten een wortel, die hadden wij, dus waarom zouden wij deze niet aan hen geven? Al gauw ging het raam steeds een beetje verder open en maakten wij kennis met de ezels. De brutale ezels wel te verstaan. Nergens deinsden zij voor terug. Toen wij besloten weer een stukje verder te rijden (anders komt de ronde nooit af), renden aan weerszijden van de auto ezels met ons mee.
Halverwege het park besloten we om een van ons in de bak van de pick-up te zetten en vanaf daar de ezels te voeren. De ezels vinden werkelijk waar alles interessant, dus ook dit. Bijna rechtop durven ze tegen de auto te staan om te bietsen voor een worteltje. De eerste keer waren de wortels bijna na de eerste tien meter al op. De tweede keer dat wij naar de Donkey Sanctuary zijn geweest, bewaarden we ook wat wortels voor achterin het park, zodat we ook daar de ezels nog een beetje konden verwennen.
Zodra je de ronde hebt afgemaakt en het terrein weer af bent, kun je nog een kijkje nemen op de zorgweide. De functie van deze weide is precies wat de naam al doet vermoeden. Hier staan de zieke ezels, jonge ezels die wees zijn geworden, zwangere ezels en ezels met hun veulen. Deze ezels moeten extra zorg krijgen en hierdoor goed in de gaten gehouden worden. Door hen apart te zetten van de grote groep, kan deze zorg veel beter gewaarborgd worden.
Wat ons betreft is de Donkey Sanctuary echt een aanrader. Het terrein waar de ezels leven is erg groot, waardoor ze de ruimte hebben om zich vrij te bewegen. Toch kunnen we ons voorstellen dat er mensen zijn die hier anders over denken en dit respecteren we ook. Ook op TripAdvisor is de Donkey Sanctuary te vinden en krijgen zij van ruim 1000 bezoekers gemiddeld een beoordeling van 4,5 uit 5. De Donkey Sanctuary zit aan de Kaya IR. Randolph Statius van Eps en is bijna niet te missen.
Heb zelf de Donkey Sanctuary al twee keer bezocht. Het is een paradijs voor de ezeltjes ,altijd eten en een goede verzorging. Op het eiland zelf is weinig te eten voor de ezeltjes, de warmte en droogte op het eiland werkt ook niet echt mee. Maar het gaat niet allemaal vanzelf ,er is veel geld nodig om de ezeltjes een goed bestaan te bieden. Vind het wel jammer dat er zo veel verdeeldheid heerst. De veiligheid op het eiland moet toch het eerste vereiste zijn. Want dat er te hard gereden word,dat heb ik zelf ook gezien.Veel ezeltjes worden dood gereden. De Sanctuary heeft heel veel steun van iedereen nodig. Dat is mijn mening ver weg in Nederland, maar aan mijn tijd op Curacao en Bonaire terug denkt. Hopelijk komt er een tijd dat de Donkey Sanctuary word geholpen door het Bestuur van Bonaire!!!!
Wie weet wat de tijd brengt!
Moet alleen niet te lang duren,de nood is hoog. Te weinig toeristen dus ook geen inkomen. Heb zelf al de Postcodeloterij en Dierenlot geschreven,maar geen reactie terug gekregen. Vind dat heel erg jammer.,
Geweldig goed werk wordt hier verricht. Jammer dat het bestuur van Bonaire dit niet inziet en de Sanctuary
financieel steunt. Ezels horen op Bonaire, maar horen niet doodgereden te worden. Hier moet op worden toegezien en de opvang dient met hulp van het Bestuur van Bonaire te worden gesteund, zodat vakantiegangers veel plezier kunnen beleven aan deze Sanctuary. Hopelijk ziet zij dit in zodat Bonaire een veilig ezel eiland wordt.
Een veilig eiland voor de ezels zou natuurlijk helemaal fantastisch zijn!